6bb2f6147344ad4b92669813e49ea96ec9f7074ab6e543212358076a669813e49ea96ec9f7074a3156441989c524b3fef24cc0c67b44549f60e23c67f45d286bb2f6147344ad4b920d548cb91e27d36215b6e5432123e6cd8d970952e4de0672c

dinsdag 30 oktober 2018

Nog meer azijnmoeders!

Een aantal maanden staat er nu al een glazen pot met rode wijnazijn in de keuken. Ik heb dit speciaal in een glazen pot gedaan, zodat ik het proces goed kon volgen. Er wordt aangeraden azijn in een dichte pot te maken, het licht is niet goed voor de azijn. Toch heb ik dit, deze keer, niet gedaan. Ik wilde zien wat er in de pot gebeurde.
Vandaag heb ik rode wijnazijn getapt en wat er van over was overgeheveld in een echt azijnvat. Deze heb ik op de kop getikt in Frankrijk toen ik daar deze zomer was. Wat ik erg handig vind, is dat er bij dit vat een soort plateautje zit.


Ik kon nu ook goed bekijken hoe het met de azijnmoeder was en of deze zich echt had vermenigvuldigd. Ik was verrast door de hoeveelheid azijnmoeders die in het vat zaten. Zeker een stuk of vijf.


Deze hevelde ik over in het azijnvat.


En hierbij werd de resterende rode wijnazijn gegoten.



Dit vat blijft in de keuken staan. Ik vermoed dat er in de winter niet veel mee zal gebeuren. Mijn ervaring is dat de azijn een temperatuur van ruim boven de 20 graden nodig heeft, om zich te kunnen ontwikkelen.

Dit azijnvat staat ook te rusten vol met rode wijnazijn en een paar azijnmoeders.

zaterdag 27 oktober 2018

Walnoten en cacao: choco-walnotenpasta

Het kleurverschil tussen pindakaas en chocowalnotenpasta
Meteen na het maken van de pindakaas, ben ik doorgegaan met de pasta van walnoten en cacao. Ik vind het handig, om - als alle apparatuur er toch staat - meteen door te werken.

We hebben langs de weg een partij walnoten gekocht.

Een deel van de walnoten. Er liggen nog wel 10 kilo droog in de kelder.

Ik heb walnoten gekraakt. Dat viel erg tegen. Deze walnoten zijn erg hard. Het kan ook zijn dat mijn notenkraker niet goed is. Deze komt uit India, meegenomen door mijn zoon. Onze ervaring is, dat - veel dingen uit India -  van slechte kwaliteit zijn. Het is misschien de moeite waard om een nieuwe notenkraker te kopen. Het kraken van de walnoten is nu een rotkarwei.
Maar goed, al met al had ik 250 gram walnootkernen. Deze werden - gedurende een kwartier - op 150 graden geroosterd in de oven. Door dit roosteren komt de olie, tijdens het malen, gemakkelijker vrij Ook is de smaak dan intenser.

Ervoor
Erna
Vervolgens gaan de walnoten in de Magimix.


En wordt gestart met malen.




Net als bij de pindakaas, veranderen de walnoten van een poederachtige massa in een olieachtige substantie. Door krachtig te malen, komt de walnotenolie vrij. 

Hierna wordt toegevoegd, naar smaak, cacaopoeder, vanillesuiker en honing.


In mijn geval: 4 volle theelepels cacaopoeder, 1 pakje vanillesuiker en 3 volle theelepels honing. Dit gebeurt onder voortdurend proeven.



 Uiteindelijk is het een intense, diep smakende pasta. De smaak van de walnoot, samen met de cacao komt er diep doorheen. Ik zou zeggen: het is een bijna aardse pasta. Erg lekker. Van 250 gram walnoten wordt 1 potje choco-walnotenpasta gemaakt.  Ik bewaar hem in de koelkast.


Pindakaas: naar eigen smaak gemaakt!


Al enige keren heb ik pindakaas gemaakt. Ik vond hem zelf heel lekker: korrelig, wat droog en niet zoet. Mijn familie at er braaf van mee, maar al gauw merkte ik dat ik de enige was die deze pindakaas op brood nog at. En al snel zag ik weer potjes pindakaas van het bekende merk voorbij komen. Daar was ik natuurlijk niet zo van gecharmeerd, maar wat doe je eraan? Ze vinden dus niet alles lekker wat ik enthousiast maak.
En dan nu, een poging om de pindakaas meer naar ieders wens te maken. Het enige wat ik heb gedaan is honing toegevoegd en iets meer olie. Ik denk dat hij nu naar smaak van iedereen is. En stiekem vind ik hem ook wel lekkerder dan de eerdere versie.

Om pindakaas te maken heb je een keukenmachine nodig. Ik heb een Magimix. Deze keukenmachine heb ik al een jaar of 20, vermoed ik. Hij is onverwoestbaar.
Ik had 1 kilo gezouten pinda's. Er hoeft dan geen zout meer bij.


Deze deed ik in de Magimix. Hier zie je in 3 fasen wat er met de pinda's gebeurt.






Hieraan voegde ik, op het eind van het proces,ongeveer 2 eetlepels honing toe en ruim een eetlepel olijfolie.
Het malen van de pinda's duurt even. Ik schat zo'n 5 minuten, maar dat hangt van de machine af die je gebruikt.
Zoals op de video's te zien is worden de pinda's eerst vermalen tot een droge poederachtige massa. En ineens wordt het olie-achtig en compact. Dat is een mooi proces om te zien.
De pindakaas is hier door de aanwezigen gekeurd. Ze vonden hem goed, veel beter dan mijn eerste versies. Dit recept houd ik erin!

Het valt niet mee om de pindakaas netjes in de potjes te krijgen, maar keukenpapier doet wonderen. 


Update januari 2019

Voor 'hete' pindakaas, voeg ik 2 flinke theelepels sambal toe, naast alle andere ingrediënten.

Potje zelfgemaakte sambal. Recept staat op de blog.
Links bovenin is de sambal te zien. Ik voegde in het totaal 2 flinke theelepels sambal toe. 


zaterdag 20 oktober 2018

Appelmoes met een vleug whisky



Het is appeltijd. Ik ben opgegroeid in de Betuwe in het dorpje Gendt. Een echte appel - en perenstreek. Elk jaar weer komt het Betuws gevoel naar boven en moet ik naar de Betuwe om van al die appels en peren te genieten.
Vandaag reden wij door de Betuwe en zagen we nog steeds bomen vol met appels en peren. Meestal zijn dit verwaarloosde boomgaarden  met prachtige oude hoogstambomen. Ze laten de appels en peren gewoon vallen. Ik zou daar best weleens een mand met appels en peren willen rapen. Maar het gaat me toch even te ver om hier actief naar te gaan vragen. Bovendien hebben wij een fijn adres waar wij het hele jaar door appels en peren halen: fruitteeltbedrijf Veens in Slijk-Ewijk.
Dit is een enorm fruitbedrijf met hele vriendelijke mensen. Alle appels en peren zijn nu geoogst. Er staan in oktober grote appelkisten buiten, waar je voor 2 euro 50 enorme zakken met moesappels kunt vullen. Als je ze koopt, zeggen de eigenaren steevast: 'Goed vol vullen he'.
Het voordeel is dat dit allerlei appelsoorten door elkaar zijn. Dit is het lekkerst als je appels wilt verwerken. Het is tweede keus, maar prima om er allerlei dingen van te maken. Denk aan appelmoes, appelsap, gedroogde appelringen.

Tweede keus appels. 
Ik ben begonnen met het maken van appelmoes. Deze keer koos ik  voor appelmoes met een vleug whisky. Mijn man is een liefhebber van whisky's. Ik heb dus zijn duurste whisky gepakt en een hele flinke scheut toegevoegd. Nee, grapje. Ik heb goedkope whisky gekocht. Ik denk niet dat de kwaliteit van de whisky er erg toe doet als deze wordt toegevoegd aan de appelmoes.

Op de bovenste schap staat de verzameling whisky.
Terwijl ik naar een Netflix-serie zat te kijken heb ik de appels geschild, het klokhuis verwijderd en de partjes in kleine stukjes gesneden.


En zo schilde ik 2 pannen van 9 en 7 liter vol met appelstukjes. Deze werden aan de kook gebracht met een laagje water, sap van limoenen en citroenen, vanillesuiker en wat gewone suiker. Het liefst zou ik vanillestokjes gebruiken in plaats van vanillesuiker, maar deze zijn momenteel extreem duur, door de mislukte oogst. Vanillesuiker is een goed alternatief.


Deze pannen worden op een zacht vuurtje gezet.


Vervolgens laat ik ze zo'n half uur tot 3 kwartier zachtjes koken met de deksel erop onder af en toe roeren.


De massa slinkt flink.


Uiteindelijk levert dit 8 liter appelmoes op.

En dan, als het vuur is uitgezet: de toevoeging van de whisky.


Dit wordt goed door de appelmoes geroerd. Vervolgens kan alles in weckpotten en gaan de potten in de weckketel.



In plaats van whisky kun je ook een scheut rum toevoegen of wat je maar lekker vindt.
Meestal wordt er in appelmoes kaneel toegevoegd. Ik kies hier bewust niet voor, omdat ik vind dat kaneel snel overheerst. Dit is echter heel persoonlijk.
De whisky is trouwens goed te proeven. Lekker! Maar ook dat is persoonlijk.

Recept voor appelmoes met een flinke vleug whisky

Ingrediënten

- veel appels
- op 3 kilo appels:sap van 1 limoen of citroen, 2 zakjes vanillesuiker, water om een laagje in de pan te maken, wat suiker naar smaak ( ik voeg ongeveer  30 gram suiker toe)
- flinke scheut whisky

Werkwijze
- Schil de appels, verwijder de klokhuizen en snijd ze in stukjes
-  Doe de stukjes appel in een pan met een laagje water, samen met de uitgeknepen limoenen en/of citroenen, de vanillesuiker en wat suiker naar smaak.
- Breng dit aan de kook en laat de appelmassa, met de deksel op de pan, zachtjes sudderen, totdat ze zacht zijn geworden: een appelmoes.
- Zet het vuur af en voeg een flinke scheut whisky toe. Roer goed door.
- Proef dan of de appelmoes voldoende zoet is. Zo niet, voeg dan nog wat suiker toe en roer dit goed door de hete massa heen.

Wecken
Weckt de potten op 90 graden gedurende een half uur.


woensdag 17 oktober 2018

Niet alles lukt: de schrik als een weckdeksel loslaat........


Het ziet er altijd prachtig uit op die blogs, ook op de blog van HEX. Maar ook bij mij gaat er weleens wat mis.
Zo had ik tijdens de extreem warme zomerdagen dit jaar, een batch gele paprikasoep gemaakt. Deze potten zijn allemaal open gegaan. Alles hierover lezende, wijd ik dit aan het te langzaam afkoelen van de potten toen ze uit de weckketel kwamen. De temperatuur in de keuken was te hoog. Maar zeker weten, doe je het nooit.



Vandaag nog, bij het inruimen van de nieuwe potten in de kelder, kwam ik 2 potten tomatensaus tegen, die open zijn gegaan. Alle andere potten zitten gelukkig potdicht..... En waar dat aan ligt? Ik heb geen idee.


Ik heb er een gewoonte van gemaakt om de potten regelmatig te controleren. Je weet dan weer wat je hebt en ruimt alles weer overnieuw in. Ook kun je dan meteen controleren of er potten openstaan. Ik pak daarvoor elke pot bij de deksel vast. Het gevoel als een deksel opengaat............is niet fijn. Ik doe dan snel de deksel er weer op en zet de pot op de grond. Vervolgens zeg ik tegen mijn man dat er potten mislukt zijn die weg moeten. En gelukkig, ruimt hij het dan op. Daar kom ik mooi mee weg!

Ter aanmoediging plaats ik in deze blog een paar mooie foto's van weckproducten. Want het blijft een geweldig leuke hobby en een goede manier om te conserveren. En het is ook reuze handig. Ik heb al de nodige gasten en mijn eigen gezin verblijd met mijn Hexepotten!


Ondanks af en toe een tegenslag, ga ik door met mijn Hexeweckerij!



maandag 15 oktober 2018

Het complete verhaal van de rode wijnazijn


In december 2017 startte ik met het maken van rode wijnazijn. Hierover is uitgebreid te lezen in het volgende blogbericht: deel 1 van de rode wijnazijn.
Via Facebook kwam ik in contact met een mevrouw uit Frankrijk die mij een stuk van haar azijnmoeder per post heeft gestuurd. Ik had er ook voor kunnen kiezen om dit niet te doen, maar dan zou het proces van omzetting van alcohol naar azijn erg lang duren.

De azijnmoeder kwam helemaal uit Frankrijk per post.
Nadat de azijnmoeder in een weckpot met rode wijn had gestaan was zij groot genoeg geworden om te worden toegevoegd aan de grote azijnpot met de nodige rode wijn.

De azijnmoeder wordt, samen met rode wijn, in de azijnpot gedaan. 
En hier staat ze te rijpen. 
Een azijnmoeder ontstaat doordat alcohol, via een bacterie, in contact komt met zuurstof. De bacteriën worden zichtbaar door een gelei-achtige laag, die op de oppervlakte drijft. Dit proces kan heel lang duren. Je kunt echter ook een azijnmoeder rechtstreeks aan de wijn toevoegen, waardoor het proces van de omzetting van wijn naar azijn veel sneller gaat.

In juni 2018 was de rode wijnazijn helaas nog niet goed tot ontwikkeling gekomen. Lees hier uitgebreid over in het volgende blogbericht: deel 2 van de rode wijnazijn. Ze rook chemisch en niet naar azijn. Mijn vermoeden was dat dit kwam doordat ik er in de winter mee begonnen was. De temperatuur is dan niet optimaal: azijnbacteriën vermenigvuldigen zich namelijk bij een temperatuur vanaf ongeveer 20 graden.
Verder werd mij door een bloglezer, een verzamelaar van kennis over oude conserveringstechnieken, aangeraden om wat water toe te voegen. Als je wijn onverdund wilt laten omzetten naar azijn, krijg je te veel azijnzuur. Dit is veel te sterk en vertraag het azijnmaakproces. De verhouding is als volgt: bij een alcoholpercentage van 12 tot 14 procent: doe 35 ml water bij 100 ml wijn.
Dit heb ik toen gedaan.

Ik liet de rode wijnazijn weer zijn gang gaan en in september 2018 keek ik weer eens in de azijnpot. En tot mijn vreugde (ja echt) had er zich  een fragiele azijnmoeder gevormd en de geur was minder chemisch! Voor meer info hierover, kun je op de volgende link klikken: deel 3 van de rode wijnazijn.

En dan is het nu inmiddels oktober 2018, en weer keek ik in de azijnpot.



En ja hoor, de azijngeur kwam me tegemoet en er dreef een stevige azijnmoeder aan de oppervlakte!


Mijn man kwam de keuken binnenlopen en werd weggeslagen door de sterke azijngeur. Dat zit dus goed! De volhouder wint: ik heb geleerd dat de temperatuur goed moet zijn: zeker boven de 20 graden, wil de azijnmoeder zich kunnen ontwikkelen. Ook helpt het, als het proces traag verloopt, er nog een stukje azijnmoeder bij te doen.
Ik ga nu op dezelfde weg verder met het maken van de rode wijnazijn. Ik koester de azijnmoeder. Dit doe ik door haar steeds te voeden met rode wijn en wat water. Als dit een aantal weken gestaan heeft, tap ik wat rode wijnazijn af en vul dan van bovenaf weer aan  met rode wijn en een beetje water.
Het verhaal dat je allerlei slechte wijn bij de azijnmoeder kunt kwakken is niet waar. Het kan wel, maar de kwaliteit van de wijnazijn zal er dan ook naar zijn. Ik kies voor een behoorlijk goede kwalitatieve wijn. De kwaliteit van de rode wijnazijn is dan navenant.

Naast deze rode wijnazijn heb ik ook een rode wijnazijn in een doorzichtig vat gemaakt. Het voordeel van een doorzichtig vat is dat je precies kunt zien wat er in het vat gebeurt. Het schijnt beter te zijn om de azijn donker weg te zetten, maar daar heb ik verder geen last van gehad. Met deze azijn ben ik in de zomer begonnen en deze doet het uitstekend. Ik heb er al een flesje van getapt!


maandag 8 oktober 2018

Appelsap yeah!


Vorig jaar hebben wij een paar appelboompjes geplant. In het voorjaar bloeiden ze hoopvol. Maar helaas, de boompjes werden geteisterd door vorst en plagen. Het resultaat was 1 appel! 
Enigszins gedesillusioneerd heb ik de moed toch niet opgegeven. Volgend jaar maar weer afwachten.En bijtijds, op natuurlijke wijze, iets proberen te doen aan alles wat de boompjes plaagt.

Ik kocht dus maar weer een flinke portie appels om deze te ontsappen. Bij mijn appelboer in Oosterhout waren 2e keus appels te koop: een grote zak voor 2,50. Prima appels. Eigenlijk niks mis mee. Ze voldoen alleen niet aan de maat en hebben soms een plekje.

Ik snijd de appels in vieren en doe ze in de ontsapper.


Er moet weer een hele stellage worden gebouwd.


Uitzicht vanuit de stellage:


Dan gaat alles in de weckpan.


En klaar zijn de flessen appelsap!


Wil je precies weten hoe je appelsap met een ontsapper maakt en vervolgens weckt, klik dan op de volgende link:  het maken en wecken van appelsap.