Crabapplejam oftewel kersappeltjesjam

Wij kennen sierappeltjes vooral van kerstbloemstukjes. In Engeland wordt dit mooie, kleine appeltje echter ook verwerkt tot een rozerode gelei of jam. Er zijn zelfs verschillende soorten crabapple-bomen daar. Ik ken in Nederland alleen de rode en de gele variant.
De crabapple is een ouderwetse vrucht die vroeger voorkwam in de appelhoven van boerderijen en schijnt de voorloper te zijn van de huidige, gekweekte appels. Ze worden ook wel kersappeltjes genoemd, omdat de vrucht, net als bij een kers, aan een steeltje groeit en niet groter wordt dan een kers. Als je het vruchtje open snijdt, zie je echter dat het een appeltje is.

De smaak is sterk appelig en wrang. Ik vind het een zeer geconcentreerde smaak. Ideaal dus, om te verwerken tot een jam

Jaren terug, ik denk minstens 10 jaar, heb ik 2 sierappeltjesbomen gekregen van de broer van mijn schoonzusje. Hij had een hele rij van die boompjes staan en gaf er 2 aan mij. Deze zijn toen goed aangeslagen in onze tuin: 1 in de achtertuin en 1 in de voortuin. Het zijn mooie boompjes: in de lente kleuren ze helemaal wit van de bloesem en in de herfst en winter komen er prachtige rode appeltjes aan. Als het eenmaal gevroren heeft, komen er merels die de appeltjes graag opeten. We hebben er lang plezier van. En nu leek het mij leuk om een jam te maken, zoals ze veel in Engeland doen.

Omdat het inmiddels al wat gevroren heeft 's nachts, besloot ik dat de tijd rijp was om een schaal kersappeltjes te plukken. Een leuk werkje.

Ik plukte ruim 1 kilo.

Deze appeltjes werden gewassen, in tweeën gesneden en het steeltje werd verwijderd.

Hierna werden alle halve appeltjes in een pan gedaan met wat water.

Ik voegde er het sap van 1 limoen aan toe.

Dit werd zachtjes aan de kook gebracht. Onder af en toe roeren, worden de appeltjes heel zacht. Dit duurde ongeveer 3 kwartier.

Ik ging er nog even met de stamper doorheen om het makkelijker te maken om de massa door een zeef heen te halen.

Vervolgens deed ik een poging met een zeef en een lepel om de appeltjesmassa te zeven, maar dit was geen succes. Veel te veel werk!

En ik was zo slim om de passe vite erbij te halen. Toen wilde het wel!

Een prachtige substantie van kersappeltjes was het resultaat ( het lijkt op roze appelmoes, de smaak is echter anders: zuur en appelig).

Hieraan werd geleisuiker en vanillesuiker toegevoegd. Liever voeg ik er de rasp van een vanillestokje aan toe, maar deze zijn momenteel erg duur. Vandaar dat ik het met vanillesuiker doe. Ik voeg altijd geleisuiker 2:1 of 3:1 toe. Er zit dan veel minder suiker in de jam, dan wanneer je gewone geleisuiker gebruikt.

Ik heb in de kelder een verzameling weckpotten staan, waaronder mooie kleine potjes. Deze leken mij heel geschikt voor deze kleine appeltjesjam.

Het leukste werk vind ik het scheppen van de jam in de potjes.

Voor de zekerheid weck ik altijd mijn maaksel, dus ook deze kleine appeltjesjam. Ik krijg vaak reacties van lezers dat dit niet nodig is bij jam. Ik doe het toch. Een kleine moeite en ik weet (bijna) zeker dat er niets met deze jam gebeurt.

En dit is het resultaat!

Recept van kleine appeltjesjam oftewel kersappeltjesjam

Ingrediënten
- ruim 1 kilo kerstappeltjes (bij voorkeur als het al gevroren heeft buiten. Zo niet, dan kun je dit imiteren door ze een nacht of langer, in de diepvries te leggen)
- sap van 1 limoen of citroen
- 4 ons geleisuiker 2 : 1 of zoveel geleisuiker als op het pak wordt voorgeschreven
- 3 pakjes vanillesuiker of in plaats daarvan het gewicht aan suiker van de vanillesuiker(18 gram) met de rasp van 1 vanillestokje
- ongeveer 400 mililiter water

Werkwijze
- was de appeltjes, snijd ze in tweeën en verwijder de steeltjes
- doe ze in een pan met het water en het sap van 1 limoen of citroen en breng dit aan de kook
- laat het zachtjes koken, totdat de appeltjes helemaal zacht zijn geworden ( ongeveer 3 kwartier)
- stamp even flink door de massa met een stamper
- draai de massa door een passe vite
- voeg aan de massa de geleisuiker en de vanillesuiker toe
- breng dit aan de kook, onder voortdurend roeren
- laat de massa, onder voortdurende roeren - gedurende 3 minuten - zachtjes borrelen
- schep de jam in weckpotjes en weck deze gedurende 30 minuten net tegen de kook aan. De jam kan ook in gewone jampotjes worden geschept die, gedurende 5 minuten, op de kop worden gezet


Als je het leuk vindt om de blog van HEX te lezen, like dan de facebookpagina van HEX: HEX - passie voor zelfmaken

De toevoeging van de vanille geeft de jam een heerlijke touch! Een aanrader om dit te doen. 

groentebouillon van overgebleven groenten uit de koelkast

Ik heb regelmatig allerlei groenten in de koelkast liggen die 'over' zijn van gerechten die we die week gekookt hebben. Of gewoon gekocht, maar (nog) niet gebruikt. Ik ben namelijk niet zo'n lijstjeskoper, maar kijk meer naar wat er te koop aangeboden wordt. En dan wil je nog weleens teveel hebben liggen. Ik ben steeds minder van het weggooien van eten, dus probeer ik altijd alle groenten te verwerken.
Heel handig is het dan om een basissoep te maken, zoals groentebouillon met alle groenten die je over hebt. In dit geval was dit een selderijknol, wortels, bleekselderij en paprika.

Ik maakte deze groenten schoon en deed daarbij een ui, 3 laurierblaadjes en 3 liter water. Dit liet ik een uurtje trekken, waarna ik de soep zeefde. Aan de bouillon voegde ik vervolgens gesneden champignons toe, gesneden paprika en broccoli. Ook voegde ik, naar smaak, wat bouillonblokjes toe.  Dit liet ik nog een kwartiertje koken. En zo had ik 4 liter groentebouillon.

Ik vond het heel handig om deze 4 liter in de grote soeppan te wecken. Maar daar had ik mij op miskeken:

Ik kreeg er met geen mogelijkheid 4 liter-potten in. Dus, toen moest de weckketel er aan te pas komen:

En daar gingen de 4 potten natuurlijk glorieus in. Nadeel is dan dat er veel meer water bij moet dan in een soeppan en het veel langer duurt voordat het water op temperatuur is.
In het begin van mijn weckavontuur, ongeveer anderhalf jaar geleden, heb ik ook een keer groentebouillon gemaakt. Deze heb ik toen een half uur geweckt met als gevolg dat alle potten binnen 2 weken open stonden. Ik snap nu nog niet dat ik de soep toen maar een half uur heb geweckt, want overal is te lezen dat deze soep  1 uur geweckt moet worden op 90 graden. En dat heb ik nu keurig gedaan.

Deze groentebouillon is uitgangspunt voor allerlei groentesoepen. Zo kan er, bv heel simpel, taugé aan worden toegevoegd en een beetje (echt maar een beetje) ketjap voor een Oosterse twist. En zo kun je van alles bedenken met deze groentebouillon van overgebleven groenten.......

Visschotel van zalm, kabeljauw en gamba's in een romige wijnsaus

Op mijn werk, hebben we aan het eind van het jaar altijd een buffet, verzorgd door een goed restaurant uit de buurt. Vorig jaar zat daar een visschotel bij: diverse soorten vis in een saffraansaus. Erg lekker en feestelijk.

Omdat wij wat te vieren hadden: de vriendin van mijn zoon studeert namelijk af, leek het mij wel leuk om een buffetje te organiseren. En daar leek mij die visschotel een leuke aanvulling bij.
Nu wil het geval dat de kok van het restaurant die het buffet op mijn werk maakte, de zoon is van een collega. Ik trok de stoute schoenen aan en kwam, via zijn moeder, met hem in contact. Nou, hij deed alsof ik een collega-kok was. 'Een buffetje voor een mannetje of 15, klein dus'. 'Maak maar een beurre blanc, dat is een goed uitgangspunt'. 'Neem een stevige witvis, geen tilapia en dat soort ongein'. En ik maar meepraten, viel me nog mee ook nog!
Al met al, heb ik uiteindelijk, met hulp van de kok, het recept min of meer zelf bedacht. Ik vond een beurre blanc toch wel erg veel werk en heb een alternatief bedacht met 3 soorten vis: zalm, kabeljauw en gamba's.

Ik startte met fijn gesneden sjalotjes, die in boter werden gebakken.

Hieraan voegde ik witte wijn en slagroom toe met een visbouillonblokje.  Dit liet ik inkoken. Omdat het onvoldoende indikte en ik graag wat saus wilde overhouden, heb ik er wat bloem aan toegevoegd.

Vervolgens heb ik de zalm, de kabeljauw en de gamba's apart gebakken.

Kort gebakken zalm.

Gebakken kabeljauw is toegevoegd.

Ik vind het altijd zo'n mooi gezicht als de gamba's gebakken worden: van wit naar roze.

Deze gamba's zijn maar heel kort gebakken, dus nog niet zo roze. Ze moeten namelijk de volgende dag nog worden opgewarmd in de oven. Ik wil voorkomen, dat ze taai worden.

Ook deze gamba's worden toegevoegd aan de ovenschotel.

Tot slot wordt de romige witte wijnsaus toegevoegd.

Wat ik heel spannend vind, is of het opwarmen van de schotel morgen, goed gaat. De kok gaf aan dat ik dit gedurende 6 minuten op 180 graden moet doen. Ik hoop dat de gamba's niet taai worden. We zullen het zien en proeven! De schotel is nu, in ieder geval, prima op smaak en heel lekker!
Update van een dag later:
Om de vis goed warm te krijgen in de oven, moet deze zeker 15 minuten op 180 graden staan. De gamba's zijn niet taai geworden. Het resultaat is een heerlijk vispotje. De 3 verschillende vissoorten maken het gevarieerd en verrassend. Het is lekker op te eten, samen met brood om in het sausje te dippen!

Recept voor visschotel van zalm, kabeljauw en gamba's in een romige wijnsaus
(voor 12 kleine pannetjes)

Ingrediënten
- pond zalm op de huid in moten
- pond kabeljauw
- 6 ons schoongemaakte gamba's
- 250 ml slagroom
- 2 grote glazen witte wijn
- 1 visbouillonblokje voor een halve liter
- ongeveer 2 eetlepels bloem
- 2 fijngesneden sjalotjes
- 2 theelepels slakkenkruiden of wat je wil aan kruiden
- boter en olie om de vis in te bakken

Werkwijze
- bak de fijngesneden sjalotjes glazig
- voeg de witte wijn, visbouillonblokje en de slagroom toe en breng dit aan de kook
- laat dit een kwartier tot half uur inkoken. Voeg eventueel bloem toe, als je de  saus wat meer wilt binden. Doe dit onder voortdurend roeren. Zeef de bloem door een theezeefje, om klonteren te voorkomen.
- bak de zalm op de huid in wat boter en olie. Maximaal 2 minuten per kant.
- ontdoe de zalm van zijn huid en breek hem in grove stukken
- bak de kabeljauw 4 minuten aan ieder kant en breek hem vervolgens in grove stukken
- doe de slakkenkruiden bij de gamba's en bak deze 2 minuten per kant.
- doe alle vis in een schaal en voeg de romige witte wijnsaus toe

Lekker met witte rijst en een groene salade! Of in een potje met lekker brood om te dippen!

Hexedraad gemaakt van hete pepers

Zoals ik al in een eerder blogbericht schreef, heb ik de hele zomer peperplanten in een pot buiten gehad. Deze had ik opgekweekt uit de kruidentuintjes van AH.

De plantjes deden het goed. Ik kon tegen het eind van de zomer tot nu toe, begin november, pepers oogsten. Omdat het, een week geleden, wat in de nacht begon te vriezen, plukte ik alle pepers van de planten:

Op deze foto, liggen enkele pepers die ik al eerder had geoogst en al wat ingedroogd zijn.

En nu, een week later, zijn de groene pepers volop bezig om rood te kleuren:

Van groen, naar oranje, naar rood

Het leek mij wel leuk om een keer een peperketting te maken en zo de keuken op te fleuren. Tegelijkertijd drogen de pepers en kan ik, naar behoefte, een gedroogde peper van de ketting afhalen.
Hiervoor zocht ik een mooi natuurlijk draad, een dunne naald met een oog dat groot genoeg was om de draad doorheen te halen. En zo zat ik op mijn vrije vrijdagochtend een Hexedraad te maken.

Bij de verse pepers moet de draad door het steeltje of de steelaanzet worden gestoken. Doe je dit door de peper, loop je de kans dat de peper gaat rotten. Bij de gedroogde pepers kan de draad door de peper heen worden gestoken.

En zo reeg ik de ene na de andere peper aan de draad.

Ter decoratie, maakte ik er op het eind een kwast aan. En klaar was de Hexedraad.

De Hexedraad hangt nu, zusterlijk, naast de knoflookstreng. Dat vult elkaar wel aan.

Ik ben benieuwd of alle pepers rood worden.  En ik ga ze zeker gebruiken in allerlei gerechten!