kersen ontpitten: een fluitje van een cent

In een eerdere blog over het maken van amarena-kersen, schreef ik over het debacle met de kersenontpitter. Dit lukte voor geen meter. Gefrustreerd gooide ik het ding in de hoek en ging met een mesje aan de slag. Dat vond ik een verbetering! Maar stiekem zit je toch wel heel lang te ontpitten. Lees hier meer over in het blog-bericht over amarena-kersen.
Dus, toen ik veel later een keer in een kringloopwinkel kwam en een kersenontpitter zag liggen voor 2 euro 50, dacht ik: 'baat het niet, dan schaadt het niet' en kocht het ding.

Vervolgens stond hij een tijd vergeten in de kelder. Tot ik van de week 10 kilo kersen kocht en bedacht dat het toch wel erg veel werk was om dit allemaal met een schilmesje te ontpitten.
Ik besloot dus, onder het mom van 'wie niet waagt, wie niet wint' met de kersenontpitter van de kringloop aan de slag te gaan. Bij nadere bestudering, bleek het al een heel oud apparaat te zijn. Het had in 1986 een prijs gewonnen:

Dat zag er veelbelovend uit. En dat was het ook!
Het apparaat werkt fantastisch.

Je moet er even mee leren werken. Zo moet je de kersen geleiden naar het gootje, waar de kersen inrollen om ontpit te worden. Maar, als je dat eenmaal doorhebt, gaat het heel snel. Volgens de verpakking, kun je op die manier 12 kilo kersen in 1 uur ontpitten! Ik schat in dat ik zeker 10 kersen ontpit in de tijd dat ik er 1 ontpitte met een schilmesje.

En van al die kersen heb ik mooie dingen gemaakt. Wordt vervolgd!