6bb2f6147344ad4b92669813e49ea96ec9f7074ab6e543212358076a669813e49ea96ec9f7074a3156441989c524b3fef24cc0c67b44549f60e23c67f45d286bb2f6147344ad4b920d548cb91e27d36215b6e5432123e6cd8d970952e4de0672c

zaterdag 15 juni 2019

Pickles van komkommer


In mijn koelkast staan steeds meer potten met ingemaakte groenten en fruit, die we als bijgerecht eten. Zo staan er ingemaakte radijsjes, gedroogde tomaatjes op olie, ingelegde citroenen, zelfgemaakte sambal, courgettes op zoetzuur, ingemaakte kweeperen en waarschijnlijk nog meer. Bij elke maaltijd staat wel een pot met ingemaakte producten. Ook een gewone boterham met kaas, wordt nog lekkerder als er pickles bij geserveerd worden. Pickles bij hartige hapjes op bijvoorbeeld een borrelplank, zijn ook een lekkere, frisse aanvulling.

Pickles zijn in azijn en suiker ingemaakte en sterk gekruide groenten. Om de groenten in te maken, heb je eigenlijk maar weinig nodig: azijn, suiker, water en smaakmakers. Om de pickles een mooie extra smaak mee te geven, kun je voor verschillende azijnsoorten kiezen. Denk aan een wijnazijn, appelazijn of een vruchtenazijn. De combinatie van azijn en suiker zorgt voor extra lange houdbaarheid. De basis van het inmaken is het aan de kook brengen van azijn met suiker en water, dat over de groenten wordt gegoten.
Bij gewone potjes met schroefdeksel, wordt vervolgens de deksel erop gedraaid. Houd deze potten met een theedoek vast, als je ze dichtdraait. Ze zijn namelijk loeiheet!

En dan lopen de meningen uiteen over hoe deze potten verder te behandelen. Ik lees regelmatig dat men deze potten op de kop zet en na 5 minuten weer overeind. Ikzelf zet de potten in een ruime pan met water (op ongeveer dezelfde temperatuur als de inhoud van de pot) tot ze bijna onderstaan en laat ze dan een half uur op 90 graden wecken. Als ik de echte weckpotten gebruik, gebruik ik deze procedure eveneens. Er zijn sites die aangeven dat je potten met een schroefdeksel niet kunt wecken, ik lees echter op evenveel andere sites dat dit wel kan. Door het verhitten dood je de micro-organismen die bederf kunnen veroorzaken en door het luchtdicht afsluiten, zorg je ervoor dat er geen nieuwe bacteriën bij je product kunnen ( uit: 'Instock Cooking, Karakter Uitgevers).
De houdbaarheid van de potten is, door het wecken, maximaal. Bij opening van de potten, moeten deze echter in de koelkast bewaard worden en zijn ze nog maar beperkt houdbaar.
Maak je eigen keuze, als je potten met een schroefdeksel gebruikt: wel of niet wecken, het is aan jezelf!

In Duitsland kocht ik een portie komkommers.


Met een dunschiller haalde ik er, om en om, repen schil vanaf. Dat vind ik er mooi uitzien.


Vervolgens gebruikte ik mijn 'wondermachine'. Deze sneed de komkommers in mooie stukjes.


Deze komkommerschijfjes vermengde ik met zout. Dit liet ik een nacht staan.


De volgende dag, had het zout veel vocht van de komkommers onttrokken.

Onderaan de foto, is het komkommervocht te zien. 

Deze komkommerschijfjes liet ik in een vergiet uitlekken. Hierna werden de fijngesneden uien (ook met de 'wondermachine' gedaan) en kruiden toegevoegd. De komkommerschijfjes moeten niet worden afgespoeld.



En dit werd, met de hand, voorzichtig door elkaar gehusseld.


Als basis voor deze pickles gebruikte ik het recept van 'Cornersmith' van Elliott en Grant.


Ondertussen wordt het azijnmengsel, al roerend, aan de kook gebracht. Ik gebruikte hiervoor mijn eigen gemaakte appelazijn. Voor het recept hiervan, klik op de volgende link: appelazijn
Vul dan de potten voorzichtig met de hete azijn tot de komkommers volledig onderstaan. Eventuele luchtbellen, kun je verwijderen door met een theelepeltje langs de binnenkant van de pot te gaan. Je ziet dan belletjes lucht langs het theelepeltje ontsnappen. Doe er vervolgens nog meer azijn bij, tot 1 cm onder de bovenrand van de pot. Veeg de randen van de pot schoon met keukenpapier en doe de deksel erop.
En dan weck ik de potten!


Recept voor ongeveer 12 potjes ( 375 gram) pickles van komkommer


Ingrediënten
- 9 komkommers
- 4 eetlepels zout
- 2 liter appelazijn of een andere azijn waarvan je denkt dat dat lekker is
- 1 liter water
- 440 gram suiker
- 1 theelepel kurkuma
- 6, in dunne schijfjes gesneden kleine uien
- 6 theelepels bruin mosterdzaad
- 4 theelepels venkelzaad
- 4 theelepels gedroogde dille of takjes verse dille (staat mooi in een pot)
- 2 theelepels chilivlokken (of meer als je van 'heet' houdt)
- per potje 2 of 3 zwarte peperkorrels

Werkwijze
snijd de komkommers in plakjes van de dikte van een munt
- strooi hier het zout over en laat dit, afgedekt een nacht staan
- doe de komkommerschijfjes vervolgens in een vergiet en laat ze uitlekken
- doe ze vervolgens in een grote schaal en voeg de uien en de kruiden toe. Vermeng dit alles goed
- maak de inmaakazijn door azijn, water, suiker, kurkuma, te verhitten onder voortdurend roeren, zodat de suiker goed oplost.
- breng het azijnmengsel aan de kook en laat dit een paar minuten borrelen
- doe in elke gesteriliseerde pot 2 a 3 zwarte peperkorrels
- vul de potten met het komkommermengsel. Prop de potten niet te vol, de azijn moet elke komkommer kunnen bedekken
- vul de potten met het hete azijnmengsel tot de komkommers onderstaan
- ga met een theelepeltje langs de binnenkant van het potje zodat bellen met lucht kunnen ontsnappen
- vul het potje aan met de azijn tot 1 cm van de bovenkant van het potje
- veeg de randen van het potje schoon met keukenpapier en sluit de pot
- weck de potten, gedurende een half uur, op 90 graden. Dit kan gewoon in een pan. Wil je hier meer over weten, klik dan op de volgende link: wecken in een gewone pan

Ik hield overigens 3/4 liter inmaakazijn over. Deze heb ik in een beugelfles gedaan, zodat ik deze, een volgende keer, weer kan gebruiken.

Laat deze pickles, bij voorkeur, een paar weken staan, voordat je ze eet. Ik heb dat niet gedaan en......
......deze pickles zijn heerlijk!


zondag 9 juni 2019

Brosse kaaskoekjes: lekker!



Wij kregen eters. Het leek mij leuk om wat voor bij de borrel, voorafgaande het eten, te maken. Maar wat? De eerste amuse was niet zo moeilijk: komkommer met een zalmmousse en dille.


Na een hoop nadenken, kwam ik op het idee om, als tweede amuse, kaaskoekjes te maken.  Uiteindelijk ging ik uit van een recept dat ooit in de Volkskrant is verschenen rond de paastijd: Paaskaaskoekjes. Hier maakte ik een eigen variant van. Ik heb een bak vol met bakvormpjes, maar de enige bruikbare vorm die ik vond voor de kaaskoekjes, was een half maantje. En dat is goed uitgepakt. Ik kreeg er mooi gevormde koekjes van.

Kaaskoekjes voor ze gebakken werden.

Gebakken kaaskoekjes.
Recept voor een bakplaat vol kaaskoekjes

Ingrediënten
- 200 gram bloem
- 200 gram boter
- 200 gram geraspte oude kaas
- 2 theelepels peper
- 4 eetlepels water
- beetje zout
- 1 geklutst ei
- 6 eetlepels maanzaad en /of sesamzaad
- naar wens: geraspte Parmezaanse kaas

Werkwijze
- kneed bloem, boter, kaas, peper, water en zout goed door elkaar. Dit kan met de hand of met de keukenmachine. Er ontstaat een plakkerig deeg. Maak er een bol van
- laat dit een half uur in de koelkast, gewikkeld in plasticfolie, liggen
- verwarm ondertussen de oven voor op 180 graden
- doe de zaadjes in een diep bord
- bestrooi het aanrecht met wat bloem en rol het deeg uit tot een plak van een halve centimeter dik
- druk met het koekvormpje figuurtjes uit het deeg. Maak van het deeg dat over is, weer een plak en haal hier ook weer figuurtjes uit
- wentel deze figuurtjes door de zaadjes
- eventueel kan er nog geraspte Parmezaanse kaas op worden gestrooid
- bestrijk de figuurtjes met het losgeklopt ei
- leg ze op een bakplaat bekleed met bakpapier
- laat ze gedurende 15 minuten bakken in de oven
Let op: laat ze niet te donker worden, dan smaken ze bitter!

Deze kaaskoekjes zijn ook lekker bij een kopje soep.

Tafel is gedekt voor het etentje.

zondag 2 juni 2019

Rabarberplanten en rabarbersiroop


Eerder schreef ik al over de kas, die bij onze school weer in volle bloei is gebracht door vrijwillige heren.


Van 1 van deze heren kreeg ik al eens een portie rabarber, heel mooi verpakt in de bladeren van de rabarber zelf. Dat is pas een manier van werken zonder verpakkingsmateriaal!
Omdat hij merkte dat ik best graag rabarber in mijn eigen tuin wilde, bood hij aan voor mij een stuk rabarber van zijn plant af te steken. En toen had mij eigenlijk al een lichtje moeten gaan branden, want hij zei dat ik 2 emmers mee moest nemen. Voor 1 stuk rabarber, is dat eigenlijk wel een beetje veel. Maar ik had niets in de gaten. Vervolgens kreeg ik 2 emmers vol met 5 grote stukken rabarberplant! Ik kreeg nog de instructie mee dat deze stukken 1 vierkante meter per stuk nodig hebben om goed te kunnen groeien.
Nou, daar zat ik dus met 5 grote stukken van een rabarberplant. De conciërge moest meelopen om alles in de auto te krijgen! Thuisgekomen, hebben we een stuk grond vrijgemaakt waar we 3 rabarberplanten op hebben gepoot. De overige 2 hebben we in een grote cementteil gezet, waarin we gaten hebben geboord, zodat overtollig water eruit kan lopen. En nu maar kijken wat het worden gaat!

Maar dat was niet alles, ik kreeg ook nog een portie rabarber mee. Vooruitlopend op wat de rabarberplanten volgend jaar allemaal gaan brengen, heb ik uitgeprobeerd of ik er siroop van kan maken. Ik vond het niet gemakkelijk om hier goede informatie over te krijgen. Uiteindelijk heb ik mijn gezond verstand gebruikt in combinatie met wat ik gelezen heb. Dit heeft geleid tot een klein litertje rabarbersiroop.

Ondertussen heeft, voor de tweede keer, mijn nieuwe I-phone het begeven  (😖 ) Daarom kan ik helaas de foto's, die ik van de werkwijze heb gemaakt niet plaatsen. Ik hoop deze later te kunnen toevoegen.

Nadat ik de rabarber heb schoongemaakt, waarbij ik zoveel mogelijk rabarbervel laat zitten, omdat dit voor de rose kleur zorgt, snijd ik deze in stukjes van ongeveer 2 centimeter.
Deze stukjes gaan met sap van 1 citroen en een bodempje water in een pan. Dit wordt zachtjes gekookt tot de rabarber de substantie heeft gekregen van moes (ongeveer 15 minuten).
Vervolgens wordt deze rabarbermoes door een kaasdoek gezeefd. Dit gaat nogal moeizaam. Daarom heb ik de rabarbermoes een halve dag laten hangen in de kaasdoek boven de pan. Dit heeft tot gevolg dat alle vocht uit de rabarber gaat. Resultaat: 6oo ml rabarbersap.
Dit rabarbersap wordt met eenzelfde hoeveelheid suiker (600 gr) verwarmd totdat de suiker, onder voortdurend roeren, is opgelost. Laat dit niet koken, want dan bestaat het gevaar dat de siroop geleert.
Vervolgens kan deze rabarbersiroop in gesteriliseerde flesjes worden gegoten. Het is frappant hoe mooi de kleur is en hoe de smaak van de rabarber gevangen is in de siroop!

Van links naar rechts: vlierbloesemsiroop, rabarbersiroop en aardbeiensiroop