Rabarberplanten en rabarbersiroop

Eerder schreef ik al over de kas, die bij onze school weer in volle bloei is gebracht door vrijwillige heren.

Van 1 van deze heren kreeg ik al eens een portie rabarber, heel mooi verpakt in de bladeren van de rabarber zelf. Dat is pas een manier van werken zonder verpakkingsmateriaal!
Omdat hij merkte dat ik best graag rabarber in mijn eigen tuin wilde, bood hij aan voor mij een stuk rabarber van zijn plant af te steken. En toen had mij eigenlijk al een lichtje moeten gaan branden, want hij zei dat ik 2 emmers mee moest nemen. Voor 1 stuk rabarber, is dat eigenlijk wel een beetje veel. Maar ik had niets in de gaten. Vervolgens kreeg ik 2 emmers vol met 5 grote stukken rabarberplant! Ik kreeg nog de instructie mee dat deze stukken 1 vierkante meter per stuk nodig hebben om goed te kunnen groeien.
Nou, daar zat ik dus met 5 grote stukken van een rabarberplant. De conciërge moest meelopen om alles in de auto te krijgen! Thuisgekomen, hebben we een stuk grond vrijgemaakt waar we 3 rabarberplanten op hebben gepoot. De overige 2 hebben we in een grote cementteil gezet, waarin we gaten hebben geboord, zodat overtollig water eruit kan lopen. En nu maar kijken wat het worden gaat!

Maar dat was niet alles, ik kreeg ook nog een portie rabarber mee. Vooruitlopend op wat de rabarberplanten volgend jaar allemaal gaan brengen, heb ik uitgeprobeerd of ik er siroop van kan maken. Ik vond het niet gemakkelijk om hier goede informatie over te krijgen. Uiteindelijk heb ik mijn gezond verstand gebruikt in combinatie met wat ik gelezen heb. Dit heeft geleid tot een klein litertje rabarbersiroop.

Ondertussen heeft, voor de tweede keer, mijn nieuwe I-phone het begeven  (😖 ) Daarom kan ik helaas de foto's, die ik van de werkwijze heb gemaakt niet plaatsen. Ik hoop deze later te kunnen toevoegen.

Nadat ik de rabarber heb schoongemaakt, waarbij ik zoveel mogelijk rabarbervel laat zitten, omdat dit voor de rose kleur zorgt, snijd ik deze in stukjes van ongeveer 2 centimeter.
Deze stukjes gaan met sap van 1 citroen en een bodempje water in een pan. Dit wordt zachtjes gekookt tot de rabarber de substantie heeft gekregen van moes (ongeveer 15 minuten).
Vervolgens wordt deze rabarbermoes door een kaasdoek gezeefd. Dit gaat nogal moeizaam. Daarom heb ik de rabarbermoes een halve dag laten hangen in de kaasdoek boven de pan. Dit heeft tot gevolg dat alle vocht uit de rabarber gaat. Resultaat: 6oo ml rabarbersap.
Dit rabarbersap wordt met eenzelfde hoeveelheid suiker (600 gr) verwarmd totdat de suiker, onder voortdurend roeren, is opgelost. Laat dit niet koken, want dan bestaat het gevaar dat de siroop geleert.
Vervolgens kan deze rabarbersiroop in gesteriliseerde flesjes worden gegoten. Het is frappant hoe mooi de kleur is en hoe de smaak van de rabarber gevangen is in de siroop!

Van links naar rechts: vlierbloesemsiroop, rabarbersiroop en aardbeiensiroop