Als kind, gingen wij vroeger vaak op zondag naar 'ons bos'. Met 4 kinderen achterin de auto, reden wij naar Berg en Dal. We kwamen dan langs het beeld 'Pegasus', het vliegende paard, zoals mijn vader altijd zei. Het paard is nog steeds niet weggevlogen, want het staat er nog steeds. Elke keer als ik er langs kom, zeg ik in mezelf: 'daar staat Pegasus'.
In het bos aangekomen, struinden wij wat af. Wat heb ik een kijkdozen van het bos gemaakt. Als het herfst was, kwamen wij altijd met wilde en tamme kastanjes thuis. Van de wilde kastanjes maakten wij poppetjes, waarbij luciferhoutjes gebruikt werden voor de armen en benen. De tamme kastanjes aten wij op. Ik heb heel wat pijnlijke nagels overgehouden aan het pellen van die dingen.
De kastanjes zijn vroeg dit jaar. Dat zal wel te maken hebben met de droge en hete zomer die we achter de rug hebben. Van de week togen wij op een mooie woensdagmiddag het bos in en vonden mooie kastanjes.
 |
| De bolsters van de tamme kastanje zijn hier goed zichtbaar |
En zagen we prachtige paddenstoelen.
Giftig, dat wel. Ook dat is een herinnering uit mijn jeugd. Wij mochten dit soort paddenstoelen absoluut niet aanraken van onze ouders.
We hebben ongeveer 3 kilo kastanjes kunnen rapen (en genoeg laten liggen voor alle dieren hoor😉).
Het verschil tussen tamme en wilde kastanjes
De tamme kastanjes herken je vooral aan de bolsters. Die hebben lange stekelige naalden. Zie de foto hierboven. De kastanjes zijn niet helemaal rond, maar meer ovaal en hebben een platte kant en een klein wit pluimpje. Dit kun je ook op de foto hierboven zien.
De wilde- oftewel paardenkastanjes zijn goed te herkennen aan de bolsters. Die hebben zichtbaar kortere stekels en prikken niet zo erg. In de bolster zit vaak maar 1 kastanje, in tegenstelling tot de tamme kastanje waar er vaak wel 3 of meer in zitten. De wilde kastanje is bijna helemaal rond. Op internet zijn er veel foto's van te zien.
Pellen van tamme kastanjes
Zoals ik al schreef kun je aan het pellen van kastanjes, flink pijnlijke nagels aan overhouden. Na hierover van alles te hebben gelezen, doe ik het als volgt:
De kastanjes worden doormidden gesneden.
Ondertussen staan in een pannetje water te koken. Hier worden de gehalveerde kastanjes in gedaan. Als het water weer kookt, moeten ze er - binnen uiterlijk 2 minuten - uitgeschept worden.
De gehalveerde kastanjes worden er uitgeschept en, zo snel mogelijk, ontdaan van de schil. Als de kastanjes te erg afkoelen, wordt het lastig om ze te schillen.
Aanvankelijk gebruikte ik hierbij een tangetje. Ik had gelezen dat dit handig was.
Maar al snel ging ik over op het met de hand weghalen van de schil. Dat vond ik toch wat gemakkelijker.
Het is logistiek even uitzoeken hoe je de kastanjes warm pelt, terwijl ondertussen gehalveerde kastanjes in het pannetje staan te borrelen. Uiteindelijk hebben we het met zijn tweeën gedaan. Dat ging het meest efficiënt. Een persoon halveert dan de kastanjes en doet ze in het kokende water. De ander staat continue te pellen, waarbij de halverende persoon soms even bijspringt.
Je kunt het echter ook beschouwen als een rustgevend werkje en relaxed, met een muziekje op, in je eentje kastanjes pellen.
Aan de 3 kilo kastanjes, hielden we ruim 2 kilo gepelde kastanjes over. In de paar dagen dat ze lagen, zijn er al een aantal rauw opgegeten.
Van een deel maakte ik meteen een kastanjepuree.
De kastanjes moeten dan ongeveer 3 kwartier koken. Ze zuigen water op en het volume neemt flink toe. Let op dat de kastanjes hierdoor niet droogkoken. Ik heb af en toe nog wat water toegevoegd.
Vervolgens heb ik de kastanjes met de staafmixer gepureerd.
Ondertussen heb ik 750 gram kruimige aardappels gekookt en deze met de stamper gepureerd. Bij zowel de aardappels en kastanjes heb ik warme melk toegevoegd, tot het een smeuïge massa is.
 |
| kastanjepuree zonder dat er al melk was toegevoegd. |
Ikzelf vind, dat als de kastanjepuree alleen uit kastanjes bestaat, deze erg zwaar is. Ik kies voor een verhouding van 2 delen kastanje en 3 delen kruimige aardappelen. Ik voeg alleen een beetje zout toe.
De kastanjepuree heb ik, met wat geraspte kaas erop, gegratineerd in de oven.
De rest van de kastanjes, heb ik verdeeld in 3 porties en ingevroren in de diepvries voor de donkere dagen die komen gaan. Een kastanjepureetje bij geroosterde pompoen of bij een wild zwijnstoofpotje met granberries is niet te versmaden......
Voor wie meer wil weten over kastanjes. Er is een prachtig boekje met verhalen,wetenswaardigheden en recepten over de kastanje van Ria Loohuizen:
Dit boekje is helaas niet meer te koop in de boekwinkels. Maar soms wordt het aangeboden op marktplaats of in tweedehands boekenwinkels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten