6bb2f6147344ad4b92669813e49ea96ec9f7074ab6e543212358076a669813e49ea96ec9f7074a3156441989c524b3fef24cc0c67b44549f60e23c67f45d286bb2f6147344ad4b920d548cb91e27d36215b6e5432123e6cd8d970952e4de0672c

zaterdag 21 maart 2020

Eindelijk een echte confiturepan



Ik maak mijn jam altijd in een gewone pan. Dat gaat heel goed. Maar toch leek het mij heel fijn om de jam in een echte confiturepan te maken. Ze zijn zo mooi.  En ze hebben ook voordelen bij het proces van confiture maken.


Een jampan moet groot zijn omdat de kokende jam erg borrelt. Doordat de pannen breed zijn, niet erg diep en naar boven toe wijd uitlopen, bevordert dit de verdamping. Koper heeft een goed geleidend vermogen, waardoor je de jam snel en gelijkmatig kunt verhitten. De jam kookt gelijkmatig en niet alleen in het midden, waardoor  het niet spettert.  Bovendien schijnt het zo te zijn dat het fruit een heldere kleur geeft. Zo blijven kruisbessen mooi groen, in een aluminium pan worden deze grauw.
Door de warmtegeleiding, geleert het fruit sneller. Aangezien ik geleisuiker gebruik, maakt dit voor mij niet uit.

In Frankrijk heet zo'n pan 'bassine a confiture'. Ik lees berichten dat je ze gemakkelijk zou kunnen krijgen in de kringloopwinkels in Frankrijk. Daar heb ik er ooit 1 gezien die voor mijn neus verkocht werd. Verder heb ik er eigenlijk nooit zo op gelet. Ik weet dat ze in Nederland erg duur zijn.
Vorige week waren wij in Geldermalsen en daar zag ik een confiturepan tegen een schappelijke prijs. Deze kon ik natuurlijk niet laten staan.
En nu staat er dus een mooie grote koperen pan bij ons in de keuken te pronken en ben ik aan het bedenken waar ik deze pan een plek kan geven. Het is een grote pan en dat is een nadeel als alles al behoorlijk volgepakt staat.......



Nog even: natuurlijk kun je ook met een gewone pan jam maken. Let er wel op dat de pan ruim genoeg is. Tijdens het koken gaat de massa borrelen en bij een te kleine pan zal deze overkoken. Gebruikt het liefst elke keer dezelfde pan, zodat je de pan 'leert kennen'.

In mijn diepvries lag nog een kilo ontpitte kersen. Hiermee heb ik de pan in gebruik genomen. Ik gebruikte hiervoor het recept dat ik vorig jaar ook gebruikte: Recept kersenconfiture.

Hieronder zie je enkele foto’s van het verwerken van de kersen tot confiture in de prachtige confiturepan:

Toevoegen van geleisuiker

Met de stamper worden de kersen in stukjes gestampt. Dit dient voorzichtig te gebeuren om de pan niet te beschadigen. 

Na 3 minuten borrelen, is dit het resultaat
Zoals meestal, weck ik de confiture. Ik doe dit voor de zekerheid, de meningen over of dit noodzakelijk is, lopen uiteen. Maak hierin je eigen keuze.

Confiture wordt in leuke weckpotje geschept.
Ringetjes worden 2 minuten gekookt 
Ter bescherming van de potjes wordt een theedoek onderin de pan gelegd. 


Deksel erop. Als het water borrelt, dit 30 minuten zo zachtjes laten borrelen.

En dit is het resultaat!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten