Ik trok de stoute schoenen aan en bestelde, via de mail van Manuela, 2 kistjes tomaten en een kistje Nero davalo druiven. Hiervan had ze in een mail aangegeven dat deze van topkwaliteit waren.
Vandaag, zaterdag, trokken wij naar België om de bestelling op te halen.
Daar aangekomen, troffen wij een vriendelijke Manuela aan, die druk aan het praten was met een paar oudere Italianen. Later vertelde ze dat deze heren haar aan een partner wilde koppelen van 49 jaar met een prachtig huis,enzovoort. Maar Manuela, die denk ik, rond de 30 is, vond dat toch niet zo´n goed aanbod. Ze vertelde dat haar dit elk jaar wel een paar keer overkomt.
Er stonden heel veel kisten tomaten en druiven in de loods. Meer meenemen dan besteld kon niet, want de camion had te weinig tomaten geleverd.
De San Marzano tomaat
Deze tomaat wordt geroemd om zijn zoete smaak. Ze zijn prachtig dieprood en hebben stevig vruchtvlees. De tomaat wordt gezien als de beste kooktomaat ter wereld. De langwerpige vruchten laten zich gemakkelijk ontdoen van hun velletje. De tomaat bevat weinig zaden. Het stevig donkerrode vruchtvlees is droog en staat bekend om de intens zoete smaak en het lage zuurgehalte. Ze komen het best tot hun recht, wanneer je ze minimaal 15 minuten laat inkoken. In Nederland is het lastig om aan verse San Marzano tomaten te kopen. Ze zijn wel ingeblikt verkrijgbaar.
Maar, ik heb de tomaten nog even moeten laten liggen. De druiven moesten, volgens mij, met voorrang worden behandeld. Ze waren namelijk rijp. De smaak was kleverig zoet. Zo tref je ze niet aan in je eigen wijnrank. Ik heb thuis een verwaarloosde druif die dit jaar best veel druiven heeft gegeven. Ik besloot deze te mengen met de Nero Davalo-druiven en er sap van te maken.
Ik ben heel benieuwd naar de smaak. Morgen ga ik verder met de rest van de druiven en maak ik een start met de San Marzano's! Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten