Dit weekend ben ik aan de slag gegaan met de gedroogde limabonen.
Limabonen zijn grote, roomwitte bonen. Ze worden ook wel boter- of olifantsbonen genoemd. In Amerika worden deze bonen 'butterbeans' genoemd, vanwege de romige textuur en de rijke, boterachtige smaak. Van oorsprong komen de limabonen uit Zuid-Amerika, waar ze nog steeds veel gegeten worden. Het is een peulvrucht vol met vezels en eiwitten. Ze zijn te gebruiken als vleesvervanger. Ook zijn ze lekker voedzaam in een salade. Ze hebben een milde, nootachtige en lichtzoete smaak, waardoor ze in veel gerechten passen. Je kunt ze bijvoorbeeld toevoegen aan een soep of aan een stoofgerecht.
Limabonen zijn ingeblikt te koop. Je kunt ze ook, zoals ik deed, gedroogd kopen. Ik heb nog niet zoveel ervaring met bonen, maar mij is al wel duidelijk dat de gedroogde boon de meeste smaak heeft. Het kost wel wat meer werk en tijd, omdat deze bonen een nacht moeten weken. Je kunt dus niet op de dag zelf, ineens bedenken om iets te maken met limabonen. Dat is het enige nadeel. Verder vind ik het klaarmaken van gedroogde bonen wel meevallen. Je moet het alleen plannen.
In de boeken van Ottolenghi zijn veel recepten met bonen te vinden. Ik heb ongeveer alle boeken van Ottolenghi, maar heb er, tot nu toe, weinig mee gedaan. Dit komt waarschijnlijk omdat ik de recepten er nogal ingewikkeld en tijdrovend uit vind zien. De paar gerechten die ik van hem gemaakt heb, waren echter zeer smaakvol!
Voor de limabonen vond ik een recept in het boek 'Het kookboek', dat voor het eerst verscheen in 2008. Ottolenghi schreef dit samen met Tamimi. Ik heb de uitgave van 2016, waarin de gerechten in 'een nieuwe verpakking' zijn verschenen.
Hieronder een illustratie uit het boek:
Ik koos voor het een salade van limabonen met zoete chilisaus en verse kruiden.
Hiervoor nam ik de helft van een pak gedroogde limabonen, te weten 450 gram.
Deze liet ik een nacht in ruimschoots water, wellen.
Op de foto is te zien dat het volume van de limaboon dan verdubbeld is.
De bonen werden afgespoeld en in een grote pan, gevuld met zoveel koud water dat ze ruim onderstaan.
Ik liet ze een uur koken. Hoe lang ze gekookt moeten worden, hangt af van het formaat van de bonen en van hoe oud ze zijn. Proef een paar keer tijdens het koken en voorkom dat ze tot moes koken. Als ze gaar zijn, giet ze dan af. Voeg onmiddelijk veel koud water toe om het kookproces te stoppen. Giet de gare bonen af in een zeef en laat ze uitlekken. Doe ze in een mooie schaal.
Volg verder het recept van Ottolenghi. Er ontstaat een prachtige, smaakvolle salade met paprika, bosuitjes, koriander, muntblaadjes, knoflook, zoete chilisaus, sesamolie, sojasaus en citroensap.
Ik serveerde deze salade samen met gevulde paprika's. Het recept is hier te vinden: gevulde paprika's met couscous en feta. Met daarbij nog een ander recept van Ottolenghi uit hetzelfde boek: gemarineerde aubergine met tahin en oregano:
En de tafel zag er als volgt uit:
Heeft wel een beetje een Ottolenghi-sfeer, niet?
Ik heb op internet gezocht of er een link te vinden is naar het recept. Dat is mij helaas niet gelukt. Wil je er mee aan de slag, kun je het recept vinden op blz 91 uit zijn, hierboven aangegeven boek.
Maar er zijn veel meer recepten te vinden met limabonen op internet. Je kunt van alles kiezen. In dit blogbericht staat vooral beschreven hoe je de gedroogde bonen moet laten weken en deze vervolgens als basis kunt gebruiken voor allerlei gerechten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten